درباره کافی شاپ

( از پیدایش قهوه ، انواع مدل قهوه و … )

نخستین کافی شاپ یا همان قهوه خانه قدیمی جهان در سال ۱۴۷۵ میلادی در شهر استامبول امروزی بر پا شد و یمن در قرن پانزدهم میلادی مرکز صادرات قهوه به شهرهای بزرگ خاورمیانه همچنین قاهره و استامبول گشت .دراوایل قرن هفدهم میلادی گیاه قهوه از طریق قاچاق دانه های حاصلخیز به کشور هند راه یافته و در این کشور پرورش یافت و در اواسط همین قرن بود که به انگلستان وارد شد ولی شرایط جوی انگلستان برای کشت قهوه مساعد نبود . نخستین کافی شاپ اروپا درسال ۱۶۵۴ درونیز وسپس در آکسفورد و لندن افتتاح شد. تا قبل از آغاز قرن هجدهم مصرف قهوه در سرتا سر اروپا رایج شد و کشورهای اروپایی این گیاه را به مناطق معرفی کردند تا این کشورها نسبت به کشت و تولید انبوه گیاه قهوه اقدام نمایند و بدین ترتیب صنعت قوه برزیل با قاچاق دانه های قهوه از پاریس در سال ۱۷۲۷ آغاز شد .جالب است بدانید که مصرف قهوه در سوئد دوبار به خاطر حمایت اقتصاد ملی در سالهای ۱۹۵۶ و ۱۸۱۷ تا ۱۸۲۲ ممنوع شد که موفقیت چندانی در پی نداشت . قهوه در دوران پادشاهی صفویان جای خود را در میان نوشیدنی های روزانه ایرانیان باز کرد و تا قرن نوزدهم که چای بعنوان نوشیدنی اغلب مردم تبدیل شد ، همچنان این ماده تلخ سیاه رنگ دوستداران خود را داشت

در گذشته در اغلب شهرهای ایران مکانهایی بنام شربت خانه که در اصل محلی برای انجام گفتگو و استراحت موقت بود وجود داشت ومردم در این مکانها گرد می آمدند و به گفتگو و خواندن اشعار حافظ و بخصوص شاهنامه می پرداختند ، با توجه به اینکه شاه اسماعیل صفوی علاقه خاصی به شاهنامه خوانی داشت .هنر شاهنامه خوانی کم کم در شربت خانه ها توسعه یافت و درهمین مکان بود که مردم با نوشیدنی تاز ه ای بنام قهوه آشنا شدند و جای جای ایران پر شد و این مکانها به قهوه خانه تغییر نام یافت کافی شاپ کافی شاپ است. کافی شاپ یا همان قهوه خانه خودمان (که اتفاقا در انگلیسی هم coffee house نامیده میشود) در واقع جایی است که مسئولین آن، با فراهم کردن محیطی آرام بخش و دوستانه، از ساعات اولیه روز تا پاسی از شب گذشته به پذیرایی از مهمانان خود میپردازند. این مکان علاوه بر اینکه به مشتریان نوشیدنیهای غیر الکلی سرد و گرم همراه با شیرینی های تازه عرضه میکند، به منظور استراحت از کار روزانه، خواندن روزنامه، گپ و گفتگو در باره اوضاع و احوال روز و باز کردن باب آشنایی های تازه به کار میرود. عده بسیاری در سراسر جهان روز خود را با نوشیدن فنجانی قهوه تازه و خوشبو در قهوه خانه محل آغاز میکنند و هنگام بازگشت به خانه هم چند دقیقه ای از وقت خود را با دوستان و همسایگان در آنجا مینشینند، از روزی که هریک گذرانده اند و اخبار محلی مطلع میشوند و با روحیه بهتری به خانه میروند.

جالب است بدانید که در کشورهای دیگر، کافی شاپ معمولا محل تجمع بزرگتر ها است، آنها در اینجا میتوانند دور از هیاهوی خانه و احتمالا برخورد بی حوصله اعضای جوانتر خانواده، با دوستان هم سن و سال خود به گپ زدن بپردازند، درد دل کنند و خوش باشند. کافی شاپهای بزرگ و کوچکی که در مناطق تجاری، لابی هتلها و فروشگاههای بزرگ دیده میشوند هم، علاوه بر به وجود آوردن محیطی آرام برای رفع خستگی، جایی مناسب برای قرارهای تجاری و کاری در محیطی غیر رسمی به شمار می آیند

قهوه ها به دو گونه کلی تقسیم می شوند:

•نوع عربی نوعی قهوه سنتی است که عطر و طعم آن از همه بهتر است.

•نوع روبوستا که میزان کافئین آن بیشتر است و در آب و هوایی که نوع اول در آن قادر به رشد نیست، پرورش می یابد. بنابراین از این نوع قهوه به دلیل ارزان تر بودن، برای مصارف مختلف استفاده می کنند. از نوع روبوستا معمولاً به تنهایی استفاده نمی شود، چون طعم تلخ و ترشی دارد. انواع بهتر آن را برای تهیه اسپرسو به کار می برند.

تاریخچه قهوه عربی

قهوه عربی شده واژه”کفا” یا کافا است که در اصل نام منطقه و شهری در جنوب غربی اتیوپی است که گیاه قهوه در ابتدا در آنجا یافت شده است. زبانشناسان عرب می گویند واژه ی قهوه در اصل نام نوعی شراب بوده ، بعد ها نام این نوشیدنی شده و همچنین می گویند ریشه ی این واژه قها به معنی بی اشتهابودن است زیرا در گذشته تصور بر این بود که این مایع باعث بی اشتهایی می شود. این واژه هم چنین از راه زبان ترکی به زبان های اروپایی هم راه یافته است. چندین دلیل دیگر برای ناگذاری قهوه آورده شده که یکی از مشهورترین های آن این است که این واژه از یک زبان اتیوپیایی و یایک زبان آفریقایی دیگر گرفته شده باشد و در اصل نام منطقه ای به نام کفا در جنوب غربی اتیوپی بوده است. گمان می رود که گیاه قهوه در ابتدا آن جا یافت شده. در ضمن مردم آن منطقه به این گیاه بون می گویند.

کشورهای تولید کننده قهوه

نقشه کشورهای کشت کننده قهوه بر اساس نوع قهوه تولیدی

در سال‌های اخیر کشور برزیل با تولید حدود یک سوم قهوه در جهان رتبه اول را به خود اختصاص داده‌است. بعد از برزیل کشورهای ویتنام، کلمبیا و اندونزی به ترتیب در رتبه‌های دوم تا چهارم قرار دارند. اکثر مناطق کشت عمده قهوه بر روی کمربند استوایی و مناطق پر باران قرار دارند.

دانه‌های قهوه در هر منطقه عطر و بوی مخصوص به خود را دارد بر این اساس عموما قهوه تولیدی را به نام کشور یا منطقه تولید کننده می‌شناسند مانند قهوه جاوا، قهوه کلمبیایی، قهوه کنا و…

تاریخچه قهوه

به احتمال زیاد قهوه اولین بار در کشور اتیوپی تولید شد. البته برخی کشور یمن را منشا تولید قهوه می‌دانند. این دانه اولین بار در قرن ۱۳، در جهان عرب شهرت یافت و شهرت آن هم بیشتر به این دلیل بود که دین اسلام که ابتدا در جهان عرب گسترش یافت، نوشیدنی‌های الکلی را حرام بشمار می‌آورد و نوشیدنی قهوه به عنوان جایگزینی برای نوشیدنی‌های الکلی استفاده می‌شد. پس از آغاز قرن ۱۷، گیاه قهوه که با قاچاق دانه‌های بسیار حاصلخیز به کشور هند راه یافته بود، در این کشور هم پرورش یافت. تقریباً در سال ۱۶۵۰ میلادی، قهوه به کشور انگلستان وارد می‌شد و کافی شاپ‌ها در شهرهای آکسفورد و لندن تاسیس شدند. کشت گیاه قهوه در انگلستان از همان زمان آغاز گردید، اما آفت‌ها و شرایط نامناسب جوی، گیاهان قهوه را نابود نمود و انگلیسی‌ها مجبور شدند به جای کشت قهوه، به کشت چای روی بیاورند.

تا قبل از آغاز قرن ۱۸، استفاده از نوشیدنی قهوه در سراسر اروپا رایج شده بود. کشورهای اروپایی این گیاه را به مناطق گرمسیر معرفی کردند تا این کشورها نسبت به کشت و تولید انبوه گیاه قهوه اقدام نمایند.بله امروزه بزرگترین کشورهای تولید کننده قهوه عبارتند از: پورتو ریکو، برزیل، کلمبیا، ویتنام، اندونزی، مکزیک و هند. البته در هفتاد کشور دیگر هم قهوه تولید می‌شود، ولی میزان تولید آن کشورها کمتر است. بزرگترین وارد کنندکان قهوه، ایالات متحده آمریکا، آلمان، ژاپن، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا می‌باشند. بیشترین میزان مصرف سرانه قهوه در کشورهای فنلاند (۱۱ کیلوگرم)، دانمارک (۹٫۷ کیلو گرم)، نروژ (۹٫۵ کیلوگرم)، سوئد (۸٫۶ کیلوگرم) و استرالیا (۷٫۸ کیلوگرم) مشاهده شده‌است. ایالات متحده آمریکا با اینکه بزرگترین وارد کننده قهوه‌است، اما مصرف سرانه آن تنها ۴٫۱ کیلوگرم می‌باشد.

قهوه در ایران

قهوه در در زمان صفویه جای خود را در میان نوشیدنی‌های روزانه ایرانیها باز کرد و نمونه‌ای است از ورود ایران به شبکه اقتصادی جهانی آن دوران. تا قرن نوزدهم که چای به نوشیدنی غالب مردم تبدیل شد، همچنان این ماده سیاه و تلخ بسته به منطقه جغرافیایی و طبقه اجتماعی دوستداران خود را داشت. امروزه نوشیدن انواع قهوه از جمله قهوه فرانسه، اسپرسو، کاپوچینو و قهوه فوری و شیرقهوه طرفداران زیادی پیدا کرده. البته قهوه ترک بخاطر محبوبیت میان ایرانیان ارمنی از گذشته در میان مردم رایج بوده و بواسطه فال قهوه جایگاه خاص خود را داشته. امروز می‌توانید در تمام کافی‌شاپ‌ها و قهوه‌سراها به راحتی این نوشیدنی نشاط‌آور را پیدا کنید. انواع گلاسه‌ها از نوشیدنی‌های مورد علاقه مردم هستند.

قهوه از قرن نهم در ایران نوشیده می‌شد. صوفی‌ها با کمک نوشیدن قهوه می‌توانستند خود را برای انجام مراسم مذهبی بیدار نگه دارند.

در دوران صفوی بود که قهوه خانه‌ها بعنوان مکانهایی برای تجمع شاعران و هنرمندان در ایران رواج پیدا کرد.

در سال ۱۶۶۴ کاشف الدین یک داروشناس صفوی، یک رساله در مورد ارزشها و خصوصیات قهوه به شاه عباس دوم تقدیم کرد.

تاریخ فرهنگ نوشیدن چای در ایران تنها از انتهای قرن پانزدهم شروع شد. از آنجایی که کشورهای تولید کنند قهوه مسافت زیادی تا ایران داشتند، حمل و نقل قهوه به ایران مشکلات بسیار داشت.ولی نزدیکی تولید کننده‌های عمده چای نظیر چین به جاده اصلی تجارت آن زمان یعنی جادهٔ ابریشم سبب شد که تجارت و حمل و نقل چای به سهولت بیشتری در ایران صورت بگیرد.

خواص قهوه

۱- به دلیل خاصیت نشاط بخشی قهوه، ضد افسردگی است.

۲- نوشیدن یک فنجان قهوه در بسیاری از مواقع سردرد را برطرف می‌کند.

۳- قهوه به دلیل داشتن ماده‌ای به نام تانن از پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کند.

۴- تحقیقات ۹ ساله دانشمندان ژاپنی نشان می‌دهد مصرف منظم قهوه به دلیل دارا بودن اسید کلروژونیک، خطر ابتلا به سرطان کبد را تا ۴۹ درصد و مصرف نامنظم قهوه می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را تا ۲۹ درصد کاهش دهد.

۵- محققان هلندی به این نتیجه رسیدند که نوشیدن یک فنجان قهوه در طی روز خطر ابتلا به دیابت را کاهش می‌دهد. زیرا ترکیبات موجود در قهوه از جمله منیزیم و پتاسیم به سوخت و ساز قند در بدن کمک می‌کند.

۶- تحقیقات مریم سابقی و یاسر دری، دو محقق ایرانی در آمریکا نشان داده‌است که بوییدن دانه‌های قوه می‌تواند باعث بازگشت اشتهای از دست رفته پس از آشپزی شود. آنان معتقدند که مولکول‌های قهوه با حرکات جنبشی خاص خود باعث جدا شدن مولکول‌های غذا از گیرنده‌های بویایی بینی و بدین ترتیب باعث بازگشت اشتها می‌شود. این دو محقق همچنین این روش را جهت افزایش سلامتی حیوانات در موسسه‌های تحقیقاتی پیشنهاد کرده‌اند.

نگهداری طولانی مدت قهوه

انواع خاصی از قهوه هستند که با گذر زمان، طعم و مزه بهتری پیدا می کنند. این دسته از قهوه ها هرچه بیشتر بمانند حالت ترشی آنها کمتر شده و عطر بهتر و مناسب تری پیدا می کنند. برخی تولید کنندگان قهوه، دانه های قهوه ای که به مدت ۳ سال مانده اند را به فروش می رسانند. مغازه هایی هم در کشور اندونزی وجود دارند که دانه های خام قهوه که به مدت ۸ سال مانده را می فروشند.

برشته نمودن دانه قهوه

برشته کردن، فرآیند مکملی برای تولید نوشیدنی خوش طعم و دلچسب است. زمانی که دانه ی قهوه سبز رنگ را برشته می کنند، حجم دانه به دو برابر افزایش می یابد و رنگ و غلظت دانه تغییر می کند. وقتی که دانه حرارت می بیند، ابتدا به رنگ زرد و به تدریج به رنگ قهوه ای روشن که به رنگ دارچین شبیه است در می آید. هنگام حرارت دادن، چربی دانه قهوه بر سطح دانه پدیدار می شود. هر چه دانه را بیشتر حرارت دهیم، به رنگ قهوه ای تیره در می آید.

دانه هایی که کمتر حرارت دیده اند، هنوز طعم و مزه اصلی خود را دارا هستند. منظور از طعم اصلی، مزه دانه است که طی شرایط آب و هوایی و همچنین خاکی که دانه در آن رشد نموده بوجود آمده است. معمولاً دانه های قهوه نقاط معروفی همچون کنیا و جاوا را کمی حرارت می دهند تا طعم دانه محفوظ بماند.

وقتی دانه قهوه را زیاد حرارت دهیم، به رنگ قهوه ای تیره در می آید و طعم اصلی دانه، تحت تاثیر خود فرایند برشته نمودن، دچار تغییر می شود. در مورد دانه های تیره، حرارت دادن و برشته نمودن دانه مانع می شود که طعم اصلی دانه باقی بماند و بنابراین معمولاً نمی توان مکانی که دانه در آن رشد نموده را تشخیص داد. این دانه ها را بر اساس درجه ی حرارت دادنشان دسته بندی می کنند.

البته می توان دانه ی قهوه خام سبز رنگ را خریداری نمود و آنها را با توجه به نوعی که می پسندید طبق حرارت دلخواه داخل فر حرارت داد (تقریباً مثل روش تهیه ذرت بو داده). حتی گاهی می توان دانه قهوه را داخل تابه حرارت داد و برشته نمود. دستگاه های خاصی هم برای برشته کردن قهوه در خانه وجود دارد.

آسیاب کردن دانه قهوه

پودر کردن دانه قهوه بر طعم آن اثر مطلوبی دارد. هرچه قهوه را بهتر آسیاب نمایند، عطر و طعم واقعی آن بیشتر آشکار می شود. برای آسیاب کردن دانه قهوه ای که قرار است آن را دم کنند (تهیه نوشیدنی قهوه) سه روش وجود دارد:

آسیاب کردن: استفاده از آسیاب سنگی که دارای دو قسمت متحرک است که می چرخند و دانه بین این دو سنگ آسیاب می شود، در حالی که احتمال سوختن دانه هم بسیار کم است. آسیاب های سنگی احتمال کند و یا خراب شدنشان از انواع دیگر آسیاب کمتر است.

آسیاب های سنگی معمولاً عطر و بوی دانه را حفظ نموده و دانه های نرم و ریز تری تولید می کنند. هرچه سرعت کمتر باشد، حرارت کمتری به دانه قهوه وارد می شود و بنابراین قسمت عمده رایحه و عطر قهوه حفظ می شود. این نوع آسیاب ها قادرند که دانه ی قهوه را آن قدر ریز کنند که برای تهیه قهوه ی ترک، اینگونه باید قهوه را آسیاب نمود.

آسیاب هایی که از نوع صفحه دار باشند با سرعت بیشتری نسبت به آسیاب سنگی، دانه ها را آسیاب می کنند و بنابراین دانه قهوه گرم تر می شود. این آسیاب ها با صرفه ترین نوع آسیاب بوده و قهوه پایدار و با دوامی تولید می کنند که برای مصارف مختلف می توان از آن استفاده کرد. البته به خاطر داشته باشید که این نوع پودر قهوه به نرمی و ریزی قهوه ای که با آسیاب سنگی آسیاب می شود، نیست.

ریز کردن

ریز کردن: بیشتر آسیاب های امروزی دانه قهوه را به تکه های ریز تبدیل می کنند. اگرچه نتیجه ی این کار همچون آسیاب نمودن است، برخی افراد عقیده دارند که تهیه ی پودر قهوه به این صورت، زیاد مناسب نیست.

آسیاب های برقی دارای تیغه های تیزی می باشند که با سرعت ۲۰۰۰۰ تا ۳۰۰۰ دور در دقیقه می چرخند. دانه قهوه ای که با این آسیاب ها پودر شود، یک دست نبوده و دارای دانه های ریز و درشت است. همچنین نسبت به پودر قهوه ای که با آسیاب سنگی به دست می آید، حرارت بالاتری دارد. از این آسیاب ها برای پودر نمودن انواع ادویه جات هم استفاده می شود.

روش های مختلف دم کردن قهوه

برای تهیه نوشیدنی قهوه، قهوه را می توان به صورت های مختلف دم کرد. تمام این روش ها را به چهار دسته کلی تقسیم بندی نموده اند که تفاوت این روش ها تنها به این نکته بستگی دارد که چگونه آب را به قهوه اضافه می کنند.

– جوشاندن

– تحت فشار قرار دادن

– کمک گرفتن از نیروی جاذبه

– خیس کردن

جوشاندن

یکی از روش های قدیمی دم کردن قهوه که هنوز در خاور میانه، آفریقای شمالی، ترکیه و یونان به کار می رود، این است که قهوه را به همراه آب، داخل قوری می ریزند و اجازه می دهند که آرام به جوش آید. این نوع قهوه را گاهی شیرین مصرف می کنند. برای این کارچند حبه قند داخل قوری می ریزند و می گذارند تا همراه قهوه به جوش آید. گاهی به این قهوه هل هم اضافه می کنند.

قهوه ترک به این روش تهیه می شود. قهوه بدست آمده، نوشیدنی غلیظی است که رویش کف دارد و پودر قهوه هم در ته فنجان، ته نشین شده است.

تحت فشار قرار دادن

قهوه اسپرسو ، با تحت فشار قرار دادن آب داغ تهیه می شود. این روش برای تهیه انواع نوشیدنی های قهوه به کار می رود. قهوه اسپرسو طعم متمایزی داشته و به علاوه رویش ماده خامه مانندی جمع می شود.

در این روش از نوعی قوری که سه بخش دارد استفاده می کنند. در قسمت پایینی، آب می ریزند. پس از آن که آب به جوش می آید، با فشار وارد قسمت میانی می شود که پودر قهوه در آن قسمت قرار دارد. در نهایت، نوشیدنی قهوه در قسمت بالایی قوری جمع می شود. معمولاً قوری را روی گاز می گذارند تا عملیات تهیه قهوه صورت گیرد . البته امروزه در کافه ها از دستگاه اسپرسو ساز استفاده میشود که راندمان بالاتری دارد.

کمک گرفتن از نیروی جاذبه

روشی دیگر برای تهیه ی نوشیدنی قهوه، قرار دادن پودر قهوه داخل یک صافی است که آب جوش قطره قطره روی قهوه می چکد. طعم این قهوه به میزان آب و قهوه بسیار بستگی دارد. اما کلاً طعم قهوه اسپرسو از این قهوه بهتر است. در این روش با استفاده از نیروی جاذبه، آب از میان پودر قهوه عبور می کند و قهوه خوش طعمی را ایجاد می نماید.

خیس کردن

در این روش از استوانه ای شیشه ای که دارای پیستون صافی داری است استفاده می کنند. قهوه و آب جوش در استوانه با هم مخلوط می شوند (معمولاً به مدت چند دقیقه) قبل از آن که پیستون که به شکل فویل است، پایین بیاید. در این هنگام نوشیدنی قهوه در قسمت بالایی آماده ریختن است.

در تمام این روش ها از مخلوط آب جوش با قهوه آسیاب شده (دانه قهوه ای که برشته و آسیاب شده است) استفاده می شود. پودر قهوه یا پشت صافی باقی می ماند یا همراه نوشیدنی داخل فنجان ریخته می شود. میزان ریز بودن دانه قهوه بستگی به نوع نوشیدنی دارد که قرار است با آن تهیه شود.

دستگاه های برقی تهیه قهوه، آب را جوش می آورند و سپس مواد لازم را بدون این که لازم باشد انسان کمک زیادی کند، با هم مخلوط می کنند. این دستگاه ها بر اساس برنامه زمان بندی خاصی عمل می کنند. افرادی که در تهیه نوشیدنی قهوه مهارت دارند، دانه های سبز قهوه خام و دم کردن آنها به روش سنتی را ترجیح می دهند.

انواع نوشیدنی قهوه

نوشیدنی های قهوه را باید ابتدا به دو گروه سرد و گرم تقسیم نمود که در هر گروه دهها و شاید صدها ترکیب با سایر مواد، افزودن طعم ها، اشکال عرضه و سرو در ظروف و با سلیقه های قومی و ملی مختلف عرضه گردد. مع الوصف گروه های اصلی قهوه جهت تهیه هرگونه نوشیدنی سرد یا گرم بعدی به شرح زیر است:

قهوه تلخ یا ساده: نوعی قهوه ی دم کرده است که بدون شکر، شیر و دیگر مواد افزودنی مصرف می شود.

شیر قهوه: قهوه ای است که پس از تهیه ی آن، شیر و گاهی شکر اضافه می کنند. این قهوه به شکلهای مختلف و در طروف جداگانه یا مخلوط سرو میشود.

کاپوچینو: نوعی اسپرسو است که با شیر کف کرده و گاهی شکر و کاکائو تهیه می شود. نکته مهم در این قهوه کف شیر است که بشکل کلاه نوک تیز یا باشلق در آمده و روی قهوه قرار میگیرد. این کلاه را در زبان ایتالیایی کاپوچینو مینامند.

قهوه معطر، قهوه یونانی یا قهوه ترک

قهوه معطر: در برخی کشورها، به نوشیدنی قهوه مواد مختلفی اضافه می نمایند. شکلات یکی از مرسوم ترین این مواد است که یا روی قهوه آماده شده می پاشند یا همراه با قهوه هنگام دم کردن، مخلوط می کنند. البته از برخی ادویه جات از جمله دارچین، جوز هندی، هل، گلاب، کارامل و حتی فلفل قرمزهم برای معطر نمودن قهوه استفاده می کنند.

قهوه یونانی یا قهوه ترک: این نوع قهوه را با جوشاندن پودر بسیار ریز قهوه در آب تهیه می کنند. این نوع قهوه را داخل قوری مسی که دسته بلندی دارد و سر آن باز است درست می کنند. زمانی که قهوه را داخل فنجان می ریزند، صافی نمی گذارند و بنابراین، پودر قهوه که دیگر به تفاله قهوه تبدیل شده است هم داخل فنجان می ریزد. معمولاً فنجان را تا مدتی حرکت نمی دهند تا این پودر قهوه کاملاً ته نشین شود. گاهی به این نوع قهوه ادویه و شکر هم اضافه می کنند.

قهوه فوری: قهوه فوری پودری است که قابل حل شدن در آب یا شیر می باشد. این نوع قهوه به روشی بسیار متفاوت از قهوه هایی که در بالا در موردشان توضیح داده شد، تهیه می شوند. البته این نوع قهوه مسلماً طعم قهوه هایی که برای درست کردن آنها زمان صرف می شود، را ندارد. برخی این نوشیدنی را غیر قابل تحمل به شمار می آورند و بعضی عقیده دارند که جانشین خوبی برای نوشیدنی قهوه واقعی است. برخی هم اعتقاد دارند که این نوشیدنی، اصلاً قهوه نیست و نوعی نوشیدنی خاص خود می باشد.

جنبه های اجتماعی نوشیدنی قهوه

کشورهای آمریکا، آلمان و فنلاند به ترتیب، بیشترین میزان مصرف قهوه را دارند. در کانادا و اروپا هم این نوشیدنی رایج است و بسیاری از رستوران ها، کافه ها، و اماکن رفاهی تخصص ویژه ای در تهیه ی این نوشیدنی دارند.

در این اماکن چای، انواع ساندویچ، انواع کیک و شیرینی و دیگر انواع اسنک هم عرضه می شود. افرادی که این نوشیدنی را خیلی دوست دارند، معمولاً در پیک نیک ها و یا مسافرت ها قهوه را آماده نموده و داخل فلاسک که تا مدتها آن را گرم نگه می دارد با خود می برند.

در برخی کشورها، مخصوصاً شمال فرانسه، نوشیدنی قهوه جایگاه خاصی در عصرانه دارد. افراد، دوستان و افراد فامیل خود را به عصرانه دعوت می کنند و به عنوان عصرانه، به آنها قهوه با کیک می دهند. معمولاً این کیک ها را خانم ها خود در خانه تهیه می کنند.

البته از قهوه در وعده صبحانه هم بسیار زیاد استفاده می کنند.

مواد محرک موجود در قهوه

همان طور که می دانید، قهوه دارای کافئین بوده که نوعی ماده محرک محسوب می شود. بنابراین معمولاً برای صبحانه و هنگام کار، از این نوع نوشیدنی استفاده می کنند (چون کافئین خاصیت از بین بردن حالت خواب آلودگی دارد). دانش آموزان و دانشجویان هم در شب های امتحانات، از این نوشیدنی استفاده می کنند که قدرت تمرکزشان بالا رود. کارمندان هم وقتی خسته می شوند و احساس می کنند که برای ادامه کار دیگر انرژی ندارند، با خوردن یک فنجان قهوه انرژی خود را باز می یابند.

قهوه بدون کافئین، نوعی قهوه است که کافئین موجود در آن را با استفاده از آب یا یک حلال دیگر، مثلاً تری کلرو اتیلن گرفته اند.

اسموتی

اسموتی نوشیدنی خنک و کم کالری ای مشابه یخ در بهشت است ، در این نوشیدنی که شکلی پوره مانند و یخی دارد از شکر استفاده نمیشود.

بهتر است از میوه های یخ زده استفاده کنید ، مقدار کم و زیادی میوه و یخ بستگی به خودتان دارد ، هرچه یخ بیشتر باشد اسموتی شما سفت تر و پوره ای تر میشود ، در صورت تمایل میتوانید مقداری شکر اضافه کنید.

اسموتی یک نوشیدنی مغذی و مناسب است که می تواند جایگزینی مناسب برای یک میان وعده باشد. شما می توانید با استفاده از کمترین مواد، یک اسموتی خوشمزه، سالم، پر انرژی و کامل را تهیه و به عنوان نوشیدنی یا دسر نوش جان نمایید. مهمترین مواد تشکیل دهنده اسموتی ها را معمولاً میوه ها یا برخی سبزیجات تشکیل می دهند.

مواد لازم:

شیر یا مواد جایگزین شیر مانند ماست یا بستنی

آبمیوه

میوه و یا سبزیجات

میوه هایی که به ذائقه شما و سایر مواد تشکیل دهنده اسموتی بستگی دارد (مانند کیوی، سیب، انبه، لیموترش، گیلاس، شاه توت، هلو، توت فرنگی و …)

یخ

برای تهیه اسموتی به یک مخلوط کن یا غذاساز نیاز دارید

سیب تقریباً می تواند یکی از مکمل های ترکیبی مفید در همه نوع اسموتی باشد